Η χρονική κατάλυση είναι μια μεταρρύθμιση που ουκ ολίγες επαναστατικές κυβερνήσεις προσπάθησαν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να αποτολμήσουν.
Ο συγγραφέας καταλήγει στο έμμεσο
συμπέρασμα που προκύπτει από την απόρριψη της ίδιας της επανάστασης ως φαινόμενου εντροπικά ανεπιτυχούς, αφού η ίδια η ιδεολογία που διέπει την εκάστοτε επαναστατική πράξη αναμιγνύεται με ένα κομμάτι της ανθρώπινης φύσης που παραμένει διαρκώς πρωτόγονο.
Ο ήρωας του βιβλίου Γιόσουα μαθαίνει και παθαίνει από τα βιβλία και κάθε ιδέα που πίστεψε τη βλέπει τραγικά να διαψεύδεται στον διαρκή πόλεμο μεταξύ της πραγματικότητας και της ιδεολογίας.
Το εύρημα μιας βιβλιοθήκης παγωμένης στο χρόνο, μιας χρονοκάψουλας επί της ουσίας, που έχει σταματήσει σε ένα από τα κομβικότερα ιστορικά έτη της σύγχρονης εποχής, το 1917, του προσφέρει ένα φιλολογικό καταφύγιο.
Εντέλει ο Γιόσουα είναι μια μίξη της Άννας Φρανκ και ενός νεαρού Φάουστ που, παρά το ότι διασώζεται από την ναζιστική κόλαση, καταλήγει να πληγωθεί από τα ίδια τα βιβλία που τον διαμόρφωσαν.
Ο Μιχάλης Αλμπάτης γεννήθηκε το 1973 στον Ζαρό, στους νότιους πρόποδες του Ψηλορείτη. Ζει στο Ηράκλειο.
Μετά την εκτενή επιτυχία του μυθιστορήματός του "Και οι νεκροί θα θάψουν τους νεκρούς τους" (εκδ. Νήσος), επανέρχεται με ένα μικρότερης έκτασης μυθιστόρημα, την Κατάλυση του χρόνου, και πάλι από τις εκδόσεις Νήσος.
Kommentare