Μια μαύρη σκιά γλιστρά στα γαλήνια νερά του Κόλπου της Νάπολης, ή μήπως ίπταται; Είναι ένα μαύρο καράβι, που όσοι κατάφεραν να το δουν μέσα στην βαθιά νύχτα το παρομοιάζουν με βουβή ερωτευμένη γυναίκα, με στιβαρή και συνάμα αιθέρια παρουσία.
Συλλογική παραίσθηση, ζοφερός οιωνός ή προειδοποίηση, η εικόνα του κλονίζει συθέμελα τη ζωή της πόλης και φουντώνει το αίσθημα ανασφάλειας των κατοίκων της.
Τα θέματα της αβεβαιότητας, υπαρξιακής και μη, του απρόοπτου γεγονότος που εκτροχιάζει τη ζωή από τις ράγες της καθημερινότητας αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της ποιητικής του Πουλιέζε.
Το μαύρο καράβι απαρτίζεται από οκτώ διηγήματα, τα οποία κυκλοφόρησαν το 2008, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά το Σκοτεινό νερό. Οκτώ καφκικές ιστορίες, αινιγματικές, μυστηριώδεις, αλληγορικές, γραμμένες με το σκοτεινό, ονειρικό, απαράμιλλο ύφος του Ιταλού συγγραφέα.
Το μαύρο καράβι
Ημερολόγιο 1980
Θάνατος τον Δεκαπενταύγουστο
Ο κρατούμενος
Η τίγρης στο πλευρό του
Το λευκό κρασί
Η μεγάλη κρίση
Συγχαρητήρια, κορίτσι μου
Ο Νικόλα Πουλιέζε (1944-2012) γεννήθηκε στο Μιλάνο, αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Νάπολη εργαζόμενος ως δημοσιογράφος. Το 1977 το μυθιστόρημά του "Σκοτεινό νερό" εκδόθηκε στον περίφημο εκδοτικό οίκο Einaudi,αν και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, δεν αναδημοσιεύθηκε, από επιλογή του συγγραφέα.
Τη δεκαετία του ’80 ο Πουλιέζε εγκατέλειψε τη Νάπολη και αποσύρθηκε στην επαρχία του Αβελίνο. Το 2008 εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων και το 2012, μετά τον θάνατο του Πουλιέζε, το "Σκοτεινό νερό" επανακυκλοφόρησε.
Kommentare