.png)
.png)
alternative music manifesto
.png)
.png)
.png)
Sus Dog ! λέγεται το νέο άλμπουμ του βετεράνου ηλεκτρονικού παραγωγού Stephen Clark.
Εκτελεστικού παραγωγού του Thom Yorke, ο οποίος παίζει επίσης μπάσο στο άλμπουμ και τραγουδά στο σινγκλ "Medicine".
Όπως εξήγησε ο ίδιος ο Yorke, ενεπλάκη όταν ο Clark αποφάσισε να τραγουδήσει για πρώτη φορά απευθυνόμενος στον τραγουδιστή των Radiohead , που με την συμβολή του βοήθησε στην ολοκλήρωση των τραγουδιών στο πρώτο του άλμπουμ.
"Ασχολούμαι με αυτό που κάνει για χρόνια και κατέληξα να είμαι ένα είδος οδηγού στο πίσω κάθισμα καθώς συγκέντρωσε όλα τα περίεργα πράγματα μαζί, κάτι που ήταν συναρπαστικό".
Μέσω της χρήσης της τεχνολογίας, τα χαρακτηριστικά των Christopher Stephen Clark και Thom Yorke συγχωνεύονται, γεγονός που δημιουργεί μια ασυνήθιστη συνέργεια τόσο των προσώπων όσο και των φωνών τους, προκαλώντας ένα ερώτημα για το ποιος είναι ποιος και ένα θέμα για την ευκαμψία των φωνών τους.
Το άλμπουμ "Act 1 (The Pilgrim)" του Tapir! φαίνεται να διερευνά θέματα ενότητας, μνήμης & αλλαγής με μελωδίες που προκαλούν μια αίσθηση γαλήνης, δηλώνοντας ίσως την επιθυμία για σύνδεση με κάτι μεγαλύτερο υποδηλώνοντας μια κοινή τάση ή συγκέντρωση στην ιδέα της προσωπικής ανάπτυξης και μεταμόρφωσης στην υπηρεσία ενός απότερου καλού.
Συνολικά, τα τραγούδια του φαίνεται να εκφράζουν την διαρκή επιθυμία για σύνδεση, ανάπτυξη και ουσιαστική πρόοδο εν όψει μιας αβέβαιης παροδικότητας που προσδιορίζει την δύσκολη εποχή μας.
Το Museum είναι μια στοιχειωμένη υπόθεση, λεπτή και συγκρατημένη που ανά πάσα στιγμή μετατρέπεται σε αρκετά τολμηρή για να καταλήξει συνολικά αναμφισβήτητα εντυπωσιακή.
Αυτή η τόλμη που πηγάζει πρωτίστως από την ανάλαφρη μαγική φωνή της JDFR (Jófríður Ákadóttir) είναι γεμάτη από αυτοπεποίθηση & αποτελεί το υλικό της επικόλλησης που κρατά το αρχείο των τραγουδιών της εστιασμένο και κατανοητό, πηγάζοντας μια πληθώρα μελωδικών ονειρικών υποτονικών ήχων που του προσδίδουν μια μοναδική γκριζωπή αισθητική.
Οι μοναδικές ιδιότητες κάθε τραγουδιού στο άλμπουμ διαμορφώνονται από την ικανότητά τους να αλληλεπιδρούν με απαλούς, ατμοσφαιρικούς τόνους με κορυφαία στιγμή το σύντομο ορχηστρικό κομμάτι Flower Bridge που γεφυρώνει τα δύο του μισά του δίσκου.
Οι φήμες για την κατάρρευση της τζαζ κρέμονται πάνω από το είδος της εδώ και δεκαετίες. Το 1960, ο συνθέτης και σκηνοθέτης Edward Bland επικαλέστηκε μέσω της ταινίας του «Ποιο είναι, λοιπόν, το μέλλον της τζαζ; Κανένα. Η τζαζ πέθανε!» Το The Cry of Jazz του 1959 είχε υποστηρίξει ότι τα δομικά στοιχεία του είδους δλδ οι επαναλαμβανόμενες φόρμες και οι αλλαγές συγχορδιών - δεν μπορούσαν να εξελιχθούν πια.
«Αν η τζαζ πέθανε, γιατί δεν έγινε η κηδεία της;» αναρωτιέται η Angel Bat Dawid .
Το Requiem for Jazz , είναι το τελευταίο άλμπουμ της συνθέτριας, κλαρινετίστριας και παιδαγωγού από το Σικάγο, είναι μια επιτυχημένη μάζα ρέκβιεμ για την τζαζ που ηχογραφήθηκε 60 χρόνια μετά την ταινία του Bland..
Το σύνολο της θρηνεί τη μνήμη της τζαζ και εξυμνεί την υπόσχεσή για τραγούδια που κυμαίνονται από μελαγχολικές μπαλάντες μέχρι θυμωμένα πολεμικά άσματα & αυτοσχεδιασμούς.
Το Magnolia είναι το νέο εσωστρεφές - πνευματικό τζαζ άλμπουμ από τον κλασικό πιανίστα Steve Okonski που
εκπέμπει την ηρεμία μιας συναισθηματικής και καλλιτεχνικής απελευθέρωσης που δεν καθορίστηκε από πριν, καθώς η μπάντα με τους Michael Isvara "Ish" Montgomery και Aaron Frazer είχε αποφασίσει να δουλέψει σ' ένα άλμπουμ που αρχικά σχεδιαζόταν να είναι beat driven με πλήρεις συνθέσεις για trio instrumentals.
Η επιστροφή στην συλλογική διαίσθηση αυτοσχεδιασμού του γκρουπ να διαμορφώσει (τελικά ) πλήρως τις μελωδίες και τα τόξα της μουσικής του δομημένα, απέδωσε άρτια το ποιοτικό της αποτέλεσμα μέσα από πολλές μεταμεσονύχτιες συνεδρίες .
Διέξοδος? οι ικανότητές τους στο να επεκτείνουν το μουσικό τους είδος αλλά και η βαθιά τους πρωτόγνωρη ωριμότητα? στο ρυθμό και το layering είναι κάτι που κάνει το αποτέλεσμα εντελώς νέο και φουτουριστικό.
Από ψηλά σε μια σοφίτα, στο χωριό Σινσινάτι - το τρίτο άλμπουμ, Today My Friend You Drunk the Venom, των the Drin, έφτασε με το ξεκίνημα του 2023.
Οι κρύοι ρυθμοί ενώνονται & μας παρασύρουν έντονοι σαν κτυπήματα μέσα από τα στρώματα μιας κινηματογραφικής νουάρ ταινίας.
« ο γιάννης veslemes σκοτώνει το θεριό για όλους τους καμένους βαράει τη μπότα γιατρικό για τους καταραμένους»
Εξορκισμός είναι η πρώτη ελληνόφωνη δισκογραφική απόπειρα του Γιάννη Βεσλεμέ (με τη Veego Records) και ο πρώτος του ελληνόφωνος ύστερα από την Πάρνηθα (2013). Αν και στη Πάρνηθα της νεότητας ασχολήθηκε με τον έρωτα, τώρα στον Εξορκισμό της ωριμότητας τον απασχολεί μόνο ο θάνατος. 10 τραγούδια γεφυρώνουν το παγανιστικό ροκ με τη θλιμμένη ντίσκο, το acid με τα λαϊκά, το καυτό καταπιεσμένο latin μ' ένα κάποιο παγωμένο ηλεκτρονικό κύμα, σε στίχους, μουσική και παραγωγή του ίδιου αλλά και με τη συνδρομή των The Boy, Γιώτη Παρασκευαϊδη και Λεωνίδα Οικονόμου.